De trossen rijpe druiven liggen hoog opgetast in twee grote schalen. Vanwege het prachtige weer van de afgelopen weken is de oogst rijkelijk. Nu is het tijd om te oogsten. Daarna maak ik er druivensap van: puur en ongezoet. Een heerlijke beloning voor geleverde inspanning.
Pleasen
Terwijl ik tros na tros afknip, gaan mijn gedachten naar Marjolein. Marjolein is een vrouw van 36 jaar, getrouwd en ze heeft drie opgroeiende kinderen. Een poosje geleden kwam ze moe en uitgeblust naar de praktijk. Ze voelde zich onbegrepen en niet gezien door mensen die belangrijk voor haar zijn: haar man, haar kinderen en enkele collega’s.
Ze ging steeds harder haar best doen om het hen naar de zin te maken want ze is een echte pleaser: iemand die altijd klaarstaat voor anderen maar zichzelf vergeet. Maar nu is ze doodop. Ze kan niet meer.
Tijd inhalen
“Ik moet zoveel,” klaagt ze. “Als ik eindelijk een momentje voor mijzelf heb, gooit er altijd wel iemand roet in het eten. De buurvrouw die onverwacht vraagt of ik even op kan passen of een collega die wil dat ik langer doorwerk,” vervolgt ze. “Dat gooit mijn agenda door de war want ik had andere plannen. Die tijd moet ik inhalen en dat doe ik door later naar bed te gaan. Maar daarom ben ik nu zo vaak moe. Ik kan niet meer.” Het huilen staat haar nader dan het lachen.
Jezelf serieus nemen
Zo serieus als ze afspraken met anderen neemt, zo weinig serieus neemt ze afspraken met zichzelf. Ze staat toe dat anderen haar agenda bepalen. De wensen van de ander lijken altijd een goede reden om concessies te doen aan haar eigen wensen en verlangens. Maar is dat zo?
Ondertussen maakt ze zichzelf wijs dat er een goede reden is om zich niet aan haar eigen afspraken te houden. Terwijl ze diep van binnen wel weet dat het onzin is. Dat knaagt. Want als ze zichzelf niet serieus neemt, geeft ze immers de boodschap af dat anderen dat ook niet hoeven te doen? En daar begint de frustratie. Ze wil het anders, maar hoe?
Tot bloei komen
Na een aantal sessies komt ze langzaam maar zeker tot leven. Ze leert om het stemmetje in haar hoofd dat haar zo onzeker maakt, het zwijgen op te leggen. Ze leert om op een betere manier te communiceren. Ik zie de glans in haar ogen terugkomen. Naarmate de tijd verstrijkt, leert ze om ‘nee’ te zeggen op een vriendelijke en respectvolle manier. Zo creëert ze rust en ruimte voor zichzelf. Ze is assertiever geworden, energieker en zet nieuwe stappen. Maar bovenal komt ze afspraken met zichzelf na. Ze vindt zichzelf belangrijk genoeg om serieus te nemen en merkt dat anderen dat nu ook doen. Ze krijgt respect en waardering. Dat doet haar goed en het geeft haar zelfvertrouwen. Ze komt tot bloei.
Van zaadje tot plant
Het is als de druiven in de tuin: ooit is er een zaadje geplant. Door voor voldoende zon, water en voedingsstoffen te zorgen, komt het zaadje tot ontwikkeling. Wie zaait zal oogsten, zegt het spreekwoord. Net zoals ik druiven oogst na een warme zomer, zo oogst Marjolein de zoete vruchten van haar leerproces.
Wil jij oogsten?
Wat heb jij nodig voordat je kunt oogsten? Als je wilt dat ik met je meekijk, mail me dan op jolanda@jolandamocking.nl en boek een gratis kennismakingsgesprek.
Vind je deze blogs leuk om te lezen, meld je dan aan met onderstaande link, zodat je zeker weet dat je er geen één mist. Je ontvangt dan tevens mijn e-book met drie gratis tips die je gelijk kunt toepassen.
