‘Oh nee!’ Met ontzetting lees ik de app van mijn zus: ‘waar ben je? Kom je nog?’ Het is vijf uur ’s middags en terwijl ik de app lees, kijk ik tevreden naar de glanzende raam- en deurkozijnen. Geschuurd en geschilderd, het houtwerk kan er weer een paar jaar tegenaan.
Schoolreünie
Dat gevoel van tevredenheid is snel voorbij als ik mij realiseer dat vandaag de schoolreünie van 100 jaar Barbaraschool is: de lagere school in het dorp waar ik ben geboren en twintig jaar gewoond heb. Een eeuwfeest; hoeveel leerlingen zijn er in die jaren over de drempel van de school gestapt? Hoeveel fusies heeft de school overleefd?
Herinneringen ophalen
Ik had er zo naar uitgekeken. Weer klasgenoten van vroeger zien, herinneringen ophalen. Mijn schoolperiode was een gouden tijd. Onbezorgd en gezellig. Maar ik ben het glad vergeten: stom, stom, stom! Ik kan mijzelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik kan immers op mijn vingers natellen dat ik de volgende reünie over 100 jaar niet ga halen. Die over 50 jaar zeer waarschijnlijk ook niet. Met een gevoel van teleurstelling sluit ik de app.
In de valkuil gestapt
Met open ogen ben ik in de bekende valkuil gestapt. De hele week heb ik gedacht: zaterdag reünie, die moet ik niet vergeten. Zin in.’ Ik heb het vaak gezegd en toch ben ik het vergeten! Hoe bestaat het? zou je zeggen. Maar eigenlijk had ik het op mijn vingers kunnen natellen dat dit zou gebeuren. Ik heb precies gekregen waar ik om gevraagd heb. Maar ja, dat is achteraf. Spijt komt na de zonde, zou mijn oma vroeger gezegd hebben.
Affirmeren
Ik heb namelijk geaffirmeerd. Zonder dat ik me er bewust van was. Affirmeren is het dagelijks, hardop, vele keren herhalen van een wens. Wat je vaak tegen jezelf zegt, vormt een spoor in je brein en wordt daarmee een overtuiging.Je herkent misschien dat mensen zeggen: ‘dat heb ik weer, ik heb ook altijd pech?’ Ze krijgen gelijk. Grote kans dat het inderdaad pechvogels blijken te zijn.
Het brein
Fijn om te weten dat je brein op die manier werkt want daarmee kun je dus ook besluiten om jezelf te programmeren met positieve overtuigingen, bijvoorbeeld over gelukkig zijn, een fijne baan vinden of het hebben van een goede gezondheid. Dat werkt op dezelfde manier: ook dan krijg je gelijk maar je trekt een positief spoor in je brein.
Positief formuleren
Een serieus aandachtspunt: let er op dat je positief formuleert. Zeg niet ‘ik wil mijn sleutels niet meer kwijt zijn.’ Maar zeg ‘ik weet mijn sleutels altijd te vinden.’ Je onderbewuste herkent namelijk de woorden niet en geen niet. Die woorden worden genegeerd.
En daar ging het bij mij mis. Ik zei: zaterdag reünie, die moet ik niet vergeten. Waardoor ik eigenlijk zei: zaterdag reünie, die moet ik vergeten. En zie daar, ik kreeg gelijk en ben de reünie helemaal vergeten, helaas.
Vicieuze cirkel
Bij mijn cliënten merk ik ook vaak dat zij vastzitten in gedachten die niet helpend zijn. Door te blijven piekeren over moeilijke issues, bevestigen zij de negativiteit voor zichzelf en wordt het spoor van de negatieve overtuiging dieper en dieper. En daarmee de vervelende gevolgen. Dat levert weer meer piekergedachten op, waardoor het negatieve spoor dieper wordt evenals de gevolgen. En daardoor weer meer piekergedachten en… zie je de vicieuze cirkel?
Zit jij in een vicieuze cirkel?
Zit jij in een vicieuze cirkel waar je niet meer uitkomt? Kun je hulp gebruiken om die cirkel te doorbreken zodat je weer ruimte in je hoofd krijgt en oog hebt voor de positieve dingen? Als je wilt dat ik met je meekijk, mail me dan op jolanda@jolandamocking.nl en boek een gratis kennismakingsgesprek.
Vind je deze blogs leuk om te lezen, meld je dan aan met onderstaande link, zodat je zeker weet dat je er geen één mist. Je ontvangt dan tevens mijn e-book met drie gratis tips die je gelijk kunt toepassen.
