Ze is niet blij, gaat er door me heen als ik haar aankijk. Ze ploft met een diepe zucht op de stoel. Alsof ze geen stap meer kan zetten. “Ik ben moe,” bevestigt ze mijn onuitgesproken vraag. “Ongelooflijk moe, ik heb er geen zin meer in op deze manier.” Ze is het zat om alle ballen in de lucht te houden. “Ik werk zo hard maar krijg van niemand waardering.” De teleurstelling klinkt door in haar stem.
Tijd voor zichzelf
Ze heeft het zwaar. Dat begrijp ik wel: ze voelt zich niet gehoord door haar man, kinderen en collega’s. Terwijl zij zoveel voor hen doet. Dat doet ze met liefde maar ze snakt naar een beetje waardering voor al haar inspanningen. “Waarom ziet niemand wat ik allemaal doe? Een keer een bedankje zou wel fijn zijn. En ik wil ook wel eens tijd voor mijzelf. Het lijkt wel alsof niemand dat begrijpt,” zegt ze verdrietig.
Hardnekkig patroon
Het is een hardnekkig patroon. Ze wil mensen helpen en zegt geen nee. Mensen weten haar goed te vinden. En zeg nou zelf: als je hulp nodig hebt, vraag je dat toch aan degene bij wie je de grootste kans van slagen hebt? En dat is bij haar. “Soms lijkt het wel alsof ik een bordje op mijn voorhoofd heb waarop staat: hulp aangeboden!” zegt ze, lachend als een boer die kiespijn heeft.
Altijd beschikbaar
Ik kijk haar lachend aan. “In feite is dat ook zo. Zolang jij overal ja op zegt, geef je de boodschap af dat je altijd beschikbaar bent. Zelfs als dat niet zo is. En als je altijd beschikbaar bent, hoeft niemand rekening met je te houden, je bent er immers altijd?” Ik kijk haar aan en zie dat er op haar gezicht van alles gebeurt: verbazing, ongeloof, boosheid. Het besef begint te komen dat de sleutel tot verandering bij haar zelf ligt.
Niet gehoord
“Heb jij oog voor je eigen behoeften?” vraag ik haar. Ik zie dat deze vraag iets met haar doet. Ze denkt er even over na terwijl ze mij peinzend aankijkt. Ze realiseert zich dat ze haar eigen behoeften compleet negeert. In de hoop erkenning en waardering te krijgen doet ze ontzettend haar best om goed te zijn voor anderen. Ondertussen gaat ze voorbij aan haar eigen wensen en verlangens en erkent ze haar eigen behoeften niet. En dat gaat schuren, het put haar uit. Het is tijd voor verandering.
Weer genieten
Samen zijn we het traject ingegaan. Met vallen en opstaan leert ze om voor zichzelf op te komen. Meer tijd voor zichzelf en meer energie? Ze wordt blij als ze daar aan denkt. Ze zou zo graag weer eens met een vriendin naar de sauna of naar het theater gaan. Even heerlijk genieten. Haar ogen lichten op bij het idee. Een voorzichtige glimlach breekt door op haar gezicht.
Waardering
Een paar maanden later zit er een andere vrouw tegenover mij. Ze heeft geleerd om te luisteren naar haar eigen behoeften en op een vriendelijke manier nee te zeggen. Het levert haar tijd en rust op. Bovendien krijgt ze meer waardering van haar omgeving én waardeert zij zichzelf meer. Hoe fijn is dat?
Wat is goed voor JOU?
Wil jij leren om goed voor jezelf te zorgen (zonder de behoeften van anderen te negeren)? Zodat je rust en ruimte ervaart en weer kunt genieten?
Mail me dan op jolanda@jolandamocking.nl en boek een gratis kennismakingsgesprek.
Vind je deze blogs leuk om te lezen, meld je dan aan met onderstaande link, zodat je zeker weet dat je er geen één mist. Je ontvangt dan tevens mijn e-book met drie gratis tips die je gelijk kunt toepassen.
